Wielka Sobota w naszej tradycji jest dniem ostatnich przygotowań do świąt wielkanocnych. W tym dniu malujemy pisanki i przybieramy koszyk z potrawami na niedzielne rodzinne śniadanie, który właśnie w sobotę zanosimy do kościoła na poświęcenie. Pierwsze wzmianki o poświęceniu pokarmów z okazji Wielkanocy pochodzą z wczesnego średniowiecza. W Polsce ten zwyczaj przyjął się powszechnie dopiero w XIV wieku. W okresie zaborów obrzęd stał się nie tylko wydarzeniem religijnym, ale również podkreśleniem polskości.
Współczesny zestaw pokarmów wielkanocnych zanoszonych do poświęcenia zawiera się w chlebie, wędlinach, jajach i soli. Koszyki dekorowane są bukszpanem, żółtymi narcyzami i białą koronkową serwetką.
W Wielką Sobotę w kolskich kościołach przez cały dzień gromadzą się wierni. Najpierw uczestniczą w prowadzonej przez kapłana modlitwie błogosławieństwa pokarmów, a następnie udają się na chwilę adoracji przed specjalnie na te święta przygotowane dekoracje zwane w tradycji „Grobem Pańskim”. Ich wystrój w tym roku nawiązuje do przeżywanego w Kościele katolickim Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia.