Noc Kupały: magia i tradycje słowiańskiej nocy miłości i płodności

Historia i znaczenie

Noc Kupały, znana również jako Noc Świętojańska, to starosłowiańskie święto obchodzone w najkrótszą noc w roku, która przypada na przesilenie letnie, z 21 na 22 czerwca. Jest to czas pełen magii, kiedy ziemia, ogień, woda i powietrze mają szczególną moc, a ludzie celebrują życie, miłość i płodność. Tradycja Nocy Kupały jest głęboko zakorzeniona w kulturze słowiańskiej, choć przez wieki była różnie interpretowana i integrowana z chrześcijańskimi obrzędami.

Obrzędy i zwyczaje

Wianki i wróżby

Jednym z najbardziej charakterystycznych zwyczajów Nocy Kupały jest plecenie wianków przez młode kobiety, które następnie puszczają je na wodę. Młodzieńcy starają się wyłowić wianki – jeśli im się to uda, oznacza to przyszły związek z właścicielką wianka. Jest to symbol miłości i nadziei na znalezienie ukochanego​.

Ogniska i skoki przez płomienie

Kolejnym ważnym elementem jest rozpalanie ognisk. Skakanie przez ogień miało chronić przed nieszczęściami, chorobami oraz zapewniać płodność i szczęście. Tańce wokół ogniska, pieśni i zabawy trwały do rana, podkreślając wspólnotowy charakter tego święta.

Wróżby i magia

W Noc Kupały wróżono z kwiatów polnych, wody w studniach oraz ziołami, które miały moc uzdrawiającą. Dziewczęta wrzucały do ognia różne rośliny, wierząc, że przyniesie im to zdrowie i urodzaj. Wszystko to miało na celu połączenie z siłami natury i przewidzenie przyszłości​.

Współczesne obchody

Współcześnie Noc Kupały nadal cieszy się popularnością. W wielu polskich miastach organizowane są festyny, podczas których odtwarzane są tradycyjne obrzędy, takie jak puszczanie wianków, skoki przez ognisko oraz wspólne tańce i śpiewy.3

SPRAWDŹ TO
Noc Świętojańska w Kole
Wyświetleń: 10,670