Rodziców często martwi to , co w zachowaniu dziecka jest normą rozwojową. Zdarza się także ,że niektóre niepokojące zachowania lub reakcje pozostają niezauważone lub niewłaściwie interpretowane. Trudno czasem zorientować się kiedy i jakie podjąć działania naprawcze, wspomagające. Jedno jest pewne, że nigdy nie jest na nie za wcześnie. O tym, które zachowania należy uznać za trudne , kiedy mamy do czynienia z zaburzeniami rozwoju emocjonalno-społecznego , jakie są ich wskaźniki oraz rodzaje warto z rodzicami rozmawiać . Są oni przecież partnerami przedszkola w wychowaniu najmłodszych. Współpraca w tym zakresie jest zawsze nieodzowna.