Jeżeli uważasz, że poniższy komentarz powinien zostać usunięty, wypełnij formularz

Działalność polityczna w PRL Leszka Milera (komunista ) Od lat 60. członek Związku Młodzieży Socjalistycznej. W 1969 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. W latach 1970–1971 był wiceprzewodniczącym zarządu miejskiego ZMS w Żyrardowie, w latach 1973–1974 pełnił tam funkcję sekretarza komitetu zakładowego PZPR[1]. W latach 1974–1977 studiował nauki polityczne w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. Po studiach był etatowym pracownikiem aparatu partyjnego. Pracował w Komitecie Centralnym, kierując Zespołem ds. Młodzieży, a następnie Wydziałem ds. Młodzieży, Kultury Fizycznej i Turystyki. Był członkiem Komisji ds. Wewnątrzpartyjnych oraz Działalności Partii w Organach Przedstawicielskich i Administracji Państwowej KC, a także Komisji ds. Propagandy KC. Od 1982 członek Komitetu Wykonawczego Rady Krajowej PRON[1][2]. W latach 1986–1989 był pierwszym sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Skierniewicach. W grudniu 1988 został członkiem i sekretarzem Komitetu Centralnego[1]. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji ds. Młodzieży, Stowarzyszeń i Organizacji Społecznych[1]. W styczniu 1989 zorganizował spotkanie w stołówce KC, w którym wzięła udział grupa opozycyjnej młodzieży (m.in. z nielegalnego wówczas Niezależnego Zrzeszenia Studentów), co zostało następnie zrelacjonowane w prasie, radiu i telewizji. Jako przedstawiciel strony rządowej od lutego do kwietnia 1989 uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu, gdzie razem z Andrzejem Celińskim współprzewodniczył podzespołowi ds. młodzieży (był to jedyny stolik, który zakończył obrady bez podpisania porozumienia)[3]. W wyborach parlamentarnych w czerwcu 1989 kandydował z województwa skierniewickiego do Senatu; otrzymał 30 115 głosów, nie uzyskując mandatu. W lipcu 1989 został członkiem Biura Politycznego KC PZPR, wchodząc tym samym w skład głównego kierownictwa partii. Należał do grona najbliższych współpracowników Mieczysława Rakowskiego.