(0)|
Czytano: 3,003 razy |
przeczytasz w ok. 3 min.
Jedna z naszych uczennic napisała, że „Życie bez czytania nie ma w ogóle sensu”.
Cóż można dodać do tych słów? Ujmują one najcelniej ideę akcji o nazwie „Czytające szkoły”, która była realizowana w naszym liceum. Organizatorzy i popularyzatorzy tego przedsięwzięcia są przekonani, że „czytanie jest (...) najskuteczniejszym sposobem wychowania człowieka samodzielnie myślącego, posiadającego wiedzę i umiejętność jej poszerzania, kulturalnego, etycznego, z wyobraźnią, który umie sobie radzić w życiu przy pomocy rozumu, a nie przemocy”.
Polskie szkoły, które wprowadziły głośne czytanie, obserwują m.in.:
a) poprawę poziomu wypowiedzi ustnych i pisemnych uczniów;
b) wzrost zrozumienia tekstów i poleceń do nich;
c) większą skłonność uczniów do refleksji i krytycznego myślenia;
d) wzrost czytelnictwa;
e) powstawanie więzi pomiędzy uczniami i nauczycielami.
Program „Czytające szkoły” ma też na celu przeciwdziałanie tendencji do ubożenia języka polskiego. Kontakt z żywym słowem wypiera telewizja i Internet. W efekcie młodzi ludzie coraz gorzej znają język ojczysty, a co za tym idzie – mniej czytają, ponieważ czytanie niezrozumiałych słów i zdań jest dla nich trudne, a jednak młodzież powinna czytać – jak słusznie twierdzą organizatorzy akcji, ponieważ: „Mądre książki są też nośnikami ważnych, uniwersalnych wartości moralnych”. Czytanie uczy (...) odróżniania dobra od zła.
Jest to szczególnie ważne w dzisiejszym świecie zdominowanym przez agresywne wzorce masowej kultury i pogoń za pieniądzem.
Nasza szkoła włączyła się do tej akcji z przekonaniem, że jest ona jedną z tych, które mają tak głęboki sens, iż nie można przejść obok nich obojętnie. W każdą środę młodzież spotykała się w świetlicy szkolnej na wspólnym, głośnym czytaniu. Organizatorki i uczniowie zdecydowali, że skupimy się na lekturze wybranych tekstów z literatury polskiej i obcej z ostatnich kilkunastu lat, czyli napisanych już w XXI wieku. Chodziło nam bowiem o przybliżenie młodzieży utworów najnowszych, bardzo często wyróżnionych prestiżowymi nagrodami literackimi, a których nie obejmuje szkolny kanon lektur podstawowych. Daje to możliwość niwelacji różnicy między tym, co się dzieje we współczesnym życiu kulturalnym i literackim, a tym, co prezentuje się w ramach obowiązującego programu nauczania na lekcjach języka polskiego oraz wiedzy o kulturze.
Uczniowie bardzo chętnie włączali się w przygotowania do środowych spotkań z książką, które często zyskiwały interesującą oprawę graficzną, muzyczną czy aktorską.
A oto lista książek, których fragmenty były czytane w tym roku szkolnym:
1. Karol Modzelewski „Zajeździmy kobyłę historii”
2. Joanna Bator „Ciemno, prawie noc”
3. Marek Bieńczyk „Książę w cukierni”
4. Marek Bieńczyk „Książka twarzy”
5. Dorota Masłowska „Paw królowej”
6. Jessie Burton „Miniaturzystka”
7. Wojciech Kuczok „Gnój”
8. Stanisław Barańczak „Wiersze”
9. Tadeusz Konwicki „Mała apokalipsa”
10. Paweł Huelle „Weiser Dawidek”
11. Czesław Miłosz, Jan Twardowski – Boże Narodzenie w poezji
12. Papusza „Wiersze”
13. Jacek Kaczmarski – poezja zaangażowana
14. Kobieta – muzą mistrzów” - poezja współczesna o kobiecie
15. Ignacy Karpowicz „Sońka”
16. Jan Paweł II „Pamięć i tożsamość”
17. Zygmunt Miłoszewski „Ziarno prawdy”
18. Wiesław Myśliwski „Traktat o łuskaniu fasoli”
19. Eustachy Rylski „Obok Julii”
20. Małgorzata Halber „Najgorszy człowiek na świecie”
21. „O nas poetach” – prezentacja twórczości własnej naszych uczniów” (Magdalena Komudzińska, Izabela Pawłowska, Bartłomiej Woziński).
Mamy nadzieję, że po wakacjach znowu spotkamy się w naszej świetlicy, koniecznie w środę, bo taka była intencja wypowiedzi Magdy z Ib podczas ostatniego wspólnego czytania.
Organizatorki:
Bożena Zduńczyk
Joanna Kwiatkowska
Halina Szmydt-Kabacińska
przy współpracy Macieja Stołowskiego