Łukasz Orbitowski w PiMBP w Kole

Spotkanie rozpoczęła Aleksandra Kowalska - dyrektor PiMBP w Kole. Przestawiła pisarza i jego twórczość. Autor kolekcjonuje koszulki, jest sponsorem nosorożca o imieniu Byś, prowadzi blog, w którym zamieszcza swoje notatki i zapiski. Debiutował w 1999 r. zbiorem opowiadań „Złe Wybrzeża”. Jego debiutem w fantastyce było opowiadanie „Diabeł na Jabol Hill”, opublikowane w miesięczniku „Science Fiction” (2001). Nominowany był do Nagrody „Nike” (2016), Paszportów "Polityki" (2013), Nagrody im. J. Zajdla (2007, 2009, 2013). W 2016 r. otrzymał Paszport „Polityki” 2015 za powieść „Inna dusza”, a 2017 Nagrodę im. J. Zajdla za opowiadanie "Wywiad z Borutą" (wspólnie z Michałem Cetnarowskim), otrzymał też wyróżnienia Nagrody Żuławskiego (2008, 2013 - Złote, 2010 - Srebrne). Na antenie TVP Kultura prowadzi program „Dezerterzy”, do którego zaprasza postaci ze świata kultury, które wymykają się stereotypom.

Pisarz, odpowiadając na pytania moderatorki, mówił o trudnych początkach twórczości literackiej, charakterystycznym dla swojego pisarstwa łączeniu fantastyki z horrorem oraz horroru z powieścią obyczajową i sensacyjną. Stwierdził, że wszystkie jego książki są wariacjami na temat życia i miłości, a książka „Inna dusza” to powieść fikcyjna, ale mająca podłoże oparte na faktach. Mówił, że pisarstwo to samotna droga, którą każdy, kto chce zostać artystą, musi pokonać sam, że pisarz powinien mieć talent, który jest połączeniem wyobraźni, zdolności do gawędy, pracowitości i oczytania. Podkreślił, że czuje się szczęśliwy, spełniony i zadowolony z tego co dotąd napisał. W każdej książce zamieszcza coś z siebie, utożsamia się z bohaterami.

Łukasz Orbitowski jest jednym z najważniejszych, współczesnych pisarzy powieści grozy, autorem opowiadań: "Złe Wybrzeża" (1999), „Szeroki, głęboki, wymalować wszystko” (2001), „Wigilijne psy” (2005), „Nadchodzi” (2010), "Rękopis znaleziony w gardle" (2014); powieści: „Horror show” (2006), „Tracę ciepło” (2007), „Święty Wrocław” (2009), „Widma” (2012), "Ogień" (2012), „Szczęśliwa ziemia” (2013), „Zapiski Nosorożca. Moja podróż po drogach, bezdrożach i legendach Afryki” (2014), „Inna dusza” (2015), "Rzeczy utracone" (2017), "Exodus" (2018) oraz książki „Prezes i Kreska. Jak koty tłumaczą sobie świat” (2008). Wspólnie z Jarosławem Urbaniukiem napisał dwutomowy cykl „Pies i klecha” (2007, 2008). Jego opowiadanie „Władca Deszczu” znalazło się w antologii „PL+50” pod red. Jacka Dukaja. Jako recenzent i felietonista współpracował, m.in. z „Nową Fantastyką” (od 2001 publikuje recenzje filmowe), „Przekrojem” (2006-2008, jako stały felietonista 2010-2013), „Mówią Wieki” (2007-2008) i „Gazetą Wyborczą” (od 2009). Łukasz Orbitowski przeszedł długą drogę od pisarza fantastyki publikującego w niszowych czasopismach o profilu science fiction do autora, łączącego miejski realizm z popkulturową grozą.